لاتيدان: پس از گذشت دو هفته از سخنان تفرقه افکنانه و مبهم امام جمعه شیراز در زمینه ی اتصال این استان به دریا از راه تجزیه مناطقی از هرمزگان و بوشهر و الحاق آن به استان فارس که باعث نگرانی شدید و تشویش اذهان عمومی مردم هرمزگان گردید،محمدرضا رحیمی معاون اول رییس جمهور در سخنانی که دردیدار با نمایندگان هرمزگان در مجلس شورای اسلامی داشت،وجود طرح تجزیه ی استان را به کلی نفی کرد تا این توطئه شوم برای بار دوم شکست بخورد.
برای دانستن این امر و بی اهمیت بودن نظر مخالفان و کارشکنان مثالی را از روند تقسیم استان خراسان بزرگ قبل از تقسیم به سه استان با وجود تمامی این مخالفتها می اوریم:
جامعه ایران نزدیک به 70% جمعیت خود را در شهرها جای داده است و در صورتیکه افزایش جمعیتی صورت گیرد، از طریق جمعیت شهرنشین است. زیرا موضوع مهاجرت بطور عام از سوی جوانان صورت می گیرد.
برای بررسی تاثیر اب و هوا در افزایش یا کاهش جمعیت به دو مثال در مورد شهرستان های کرج و ابادان می پردازیم:
بر اساس اخرین تقسیمات اداری کشور ایران از 31استان، 382 شهرستان، 951 بخش، 1113 شهر و 2465 دهستان تشکیل شده است .ایران تا قبل از برقراری حکومت مشروطه فاقد تقسیمات کشوری بوده و طبق اولین قانون تقسیمات کشوری که در سال 1286 ه.ش به تصویب رسید، ایران به چهار ایالت"اذربایجان" ، "فارس"، "خراسان" و "کرمان و بلوچستان" تقسیم و هر ایالت به چند ولایت حاکم نشین و هر ولایت به چند بلوک نایب الحکومه نشین تقسیم می شد.
بررسی تطبیقی تعداد استانهای ایران با کشورهای جهان/مقایسه تحلیلی لارستان بزرگ با استانهای تازه تاسیس در ایران
عوامل متعددی باعث شده تا مردم شهرهای مختلف تمایل به جدایی از استان فعلی و تشکیل استانی جدید به مرکزیت شهر خود داشته باشند.سؤالی که مطرح می شود این است که آیا تعداد استانهای فعلی برای کشور مناسب است؟درصورت منفی بودن پاسخ ، این سؤال پیش می آید که چه تعداد استان برای شرایط فعلی و آینده نزدیک کشور مناسب است؟برای پاسخگویی به این سؤال تعدادی از کشورهای جهان انتخاب و وضعیت تقسیمات کشوری در ایران با آنها مقایسه می شود.
این روزها گشتی در دنیای اینترنت بزنید با حجم وسیعی از وبلاگهای فارسی نظیر همین یکی که دارید می خوانید مواجه می شوید که به دنبال تشکیل استانی جدید هستند. سئوال اینجاست که چرا جدایی از استان فعلی و تشکیل استانی جدید آرزوی خیلی هاست؟
زمین باقی می ماند اما انسان فانی است،انسان به جهان چشم می گشاید،اما دوباره در قعر خاک مدفون می گردد.زندگی بس کوتاه است،اما جهان در مکان جاوید خود پایدار باقی می ماند.
partnering with Indigenous peoples to Defend their Lands، Languages، and Cultures